Eind augustus deed ik mee aan de actie Grootverzettegenkanker door de Mont Ventoux te beklimmen samen met honderden andere mensen. Allemaal mensen die in de loop van het leven in hun directe omgeving of zelf met kanker geconfronteerd werden.
De maanden hiervoor heb ik toch maar wat extra getraind. Jaren terug liep ik veel met rugzak in de bergen. De laatste jaren heb ik wel veel gewandeld maar niet meer 26 kilometer bergopwaarts.
De Stichting Mont Ventoux organiseerde deze tocht voor de twaalfde keer. En echt uitstekend. Het samen verblijven op een appartementen-terrein, samen eten en samen lopen of fietsen maakt dat vele gesprekken en ervaringen worden gedeeld. Een bijzondere sfeer van samen voor hetzelfde doel staan, van ambitie, energie, gevoel, sportiviteit en vooral van onderlinge verbondenheid en saamhorigheid. Ik vond het zeer de moeite waard om deze dagen mee te maken.
Opvallend is hoe snel je in gesprek bent en hoe gemakkelijk verhalen en gevoelens worden uitgewisseld. Wat me bij blijft zijn de levenservaringen en verhalen die gedeeld zijn, het verdriet en de kracht om door te gaan. Het gesprek gaat ook over hoe we leven en wat het met je doet als er ziekte en plotseling overlijden van een dierbare op je pad komt. De ontreddering, de hoop, de levenskracht, gaan voor een nieuwe dag, gaan voor beter worden, leven met onzekerheid, weer beter zijn…en wat als het toch anders loopt, leven met soms nieuwe onzekerheid, leven met …, afscheid nemen, verdriet, rouw en je pad weer vinden.
Gesproken is ook over het aanpassingsvermogen en de draagkracht van mensen. Heeft ieder huis een eigen kruis, relativeert het verhaal van anderen je eigen ervaring, kun je zoveel dragen als op je weg komt? Het gaat niet om antwoorden maar wel om het gesprek. Opnieuw ervaar ik hoe belangrijk goede begeleiding ook voor familie en naasten is, naast goede behandeling en zorg van de dierbare. Een luisterend oor, er voor je zijn en je ondersteunen. Veel organisaties die mee doen als lokaal goed doel voor de actie Mont Ventoux staan juist hier voor. Organisaties als IntermeZZo in Zwolle bieden een luisterend oor en begeleiding voor mensen met en na kanker, zodat mensen weer regie over hun leven kunnen nemen. En zo zijn er inmiddels meer van dergelijke organisaties in den lande. Verwant aan het doel van de stichting Mont Ventoux zijn ook de hospices. Immers ook zij sluiten aan op de waarde van de Stichting Mont Ventoux. Zij zijn er voor mensen die ongeneeslijk ziek zijn, in de laatste fase van hun leven. Hospices staan voor kwaliteit van leven in deze terminale fase en voor kwaliteit van sterven als het zover is. In een hospice gaat het om de wensen van de gast en is er altijd een luisterend oor voor de gast, de familie en de naasten.
Sinds 2016 ben ik actief voor Hospice Zwolle. Wat alle betrokkenen bij het hospice verbindt is dat wij allemaal geraakt zijn in het leven door het afscheid van een dierbare. We hebben ervaren dat de laatste levensfase en er zijn voor elkaar in die periode van afscheid nemen belangrijk is en deel uitmaakt van het leven. We hebben ervaren dat wij dierbaren meedragen in ons hart en dat zij zo deel blijven uitmaken van ons leven.
Alle lopers en fietsers verzamelen geld voor het goede doel. De gezamenlijke opbrengst gaat voor 60% naar Het Koningin Wilhelmina Fonds en 40 % gaat naar lokale doelen die verwant zijn aan het KWF. Als deelnemer verbind je je aan de doelen en veelal aan een team waarmee je op pad gaat. Samen met mijn man deden we mee met team Actief voor Hospice Zwolle en liepen we dus voor Hospice Zwolle en het KWF. We hebben het als team leuk en goed gehad met elkaar. We waren elkaars supporters.
Er is veel geld nodig om het hospice draaiende te kunnen houden. Vandaar dat via de Stichting Vrienden van Hospice Zwolle tal van acties worden gehouden. Onze actie Actief voor Hospice Zwolle is er een van.
Aukje van Kalsbeek